مثلث برندینگ کارفرمایی، ارتباطات درون سازمانی و تجربه کارکنان (با مثال و موردکاوی)
عنوان مقاله (ارائه شده در 24 امین همایش عرصه یادگیری مدیران منابع انسانی):
مثلث برندینگ کارفرمایی، ارتباطات درون سازمانی و تجربه کارکنان (با مثال و موردکاوی)
تهیه و تنظیم: دکتر امیرحسین صبورطینت
مقدمه
برندینگ کارفرمایی (Employer Brand) ، طبق برخی تعاریف مطرح، آهنربای جذب استعدادها در شرکت است. نوعی سرمایه اجتماعی که ایجاد و تقویت آن باعث می شود که سازمان، به کارفرمایی مطلوب از منظر متقاضیان بازار کار محسوب شود و آن را به جایی مناسب برای استخدام شدن تبدیل کند. طبیعی است که هر شرکت یا سازمانی ممکن است آرزو و تمایل داشته باشد که به این نتیجه ارزشمند دست یابد. با وجودی که برندینگ کارفرمایی ، اخیرا بسیار مورد توجه قرار گرفته، اما بررسی ها در شرکتهای مختلف بخصوص شرکتهای معتبر جهانی نشان می دهد هرجا صحبت از برندینگ کافرمایی است، در کنارش دو مقوله مهم دیگر در نظام مدیریت منابع انسانی نیز مطرح می شود : “ارتباطات درون سازمانی” (Internal Communication) و “تجربه کارکنان”.(Employee Experience) تجربه کارکنان، در طول چرخه حیات (ELC) معنادار است. نوعی احساس خشنودی و رضایت قلبی در کل فرایند یا سفری که یک کارمند از ورود تا خروج (بازنشستگی یا ترک کار) در داخل شرکت تجربه می کند. تاثیرات متقابل و متعامل این سه مقوله، در مقاله حاضر که در بیست و چهارمین همایش عرصه یادگیری مدیران منابع انسانی نیز ارائه گردید، مورد توجه و کنکاش بیشتری قرار گرفته تا مخاطب، با درک این تاثیرات، بتواند طراحی یا رویکرد بهتری در تقویت این عوامل داشته باشد. همچنین پرواضح است، دلبستگی کارکنان نیز می تواند یکی از آثار و نتایج ارزشمند پرداختن به این رویکرد باشد.
دیدگاهتان را بنویسید